Co to jest choroba Ménétriera i jakie są przyczyny? Choroba Ménétriera to nadmierny przerost fałdów błony śluzowej żołądka. Występuje wtedy, gdy grubość fałdów przekracza 1 cm. Przyczyny tej choroby nie są znane. Jak często występuje choroba Ménétriera? Jest to choroba niezwykle rzadka (<1 przypadek na 200 000 osób). Występuje głównie u dorosłych w wieku 30–60 lat, częściej u mężczyzn. U dzieci może współwystępować z ostrym zakażeniem wirusem cytomegalii (CMV). Jak się objawia choroba Ménétriera? Charakterystyczne dla choroby Ménétriera są bóle w nadbrzuszu, nudności, wymioty, biegunka, szybkie chudnięcie, może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Po kilku tygodniach czy miesiącach mogą także wystąpić obrzęki na nogach oraz płyn w jamach opłucnych czy w jamie brzusznej. Co robić w razie wystąpienia objawów choroby Ménétriera? W przypadku wystąpienia wyżej opisanych objawów należy zgłosić się do lekarza rodzinnego. Próby samoleczenia czy „przeczekania” choroby nie przynoszą rezultatów, a mogą jedynie zaszkodzić choremu. Jak lekarz stawia diagnozę choroby Ménétriera? Sama rozmowa z pacjentem i przeprowadzenie badania fizykalnego nie wystarczają do postawienia jednoznacznej diagnozy, gdyż podobne objawy mogą świadczyć także o obecności wielu innych chorób. Lekarz przy podejrzeniu choroby Ménétriera zleca zatem wykonanie badania endoskopowego (gastroskopii) żołądka lub badania radiologicznego z użyciem środka kontrastowego. Endoskopia pozwala na pobranie materiału(wycinków) do badania mikroskopowego, a właśnie to ostatnie decyduje o rozpoznaniu choroby. Jakie są sposoby leczenia choroby Ménétriera? Niekiedy wystarcza samo wyeliminowanie obecnej w żołądku bakterii – Helicobacter pylori (tzw. eradykacja), aby uzyskać pełne wyleczenie. Ponadto stosuje się leczenie farmakologiczne tzw. przeciwciałami skierowanymi przeciwko EGFR (cetuksymabem) oraz oktreotydem. Zmniejszenie objawów choroby można uzyskać, stosując leki hamujące wydzielanie kwasu solnego w żołądku z grupy IPP (inhibitory pompy protonowej) oraz tzw. blokery receptora H2. Fot. Helicobacter pylori (ciemne, drobne pałeczki) w śluzie i na powierzchni komórek nabłonkowych żołądka U dzieci, jeśli potwierdzi się aktywne zakażenie wirusem cytomegalii lekarz może zlecić stosowanie gancyklowiru. Czasem jednak konieczne jest leczenie operacyjne (częściowe lub całkowite wycięcie – czyli resekcja żołądka). Czy możliwe jest całkowite wyleczenie choroba Ménétriera? Tak, należy jednak pamiętać, że choroba Ménétriera może trwać wiele lat nierozpoznana, gdyż ze względu na sporadyczne przypadki jej występowania lekarze rzadko wysuwają podejrzenie tej choroby podczas stawiania diagnozy. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia choroby Ménétriera? Zależy to głównie od zastosowanego leczenia. Niekiedy zaleca się okresowe kontrole endoskopowe (gastroskopia). Co robić, aby uniknąć zachorowania na chorobę Ménétriera? Nieznajomość przyczyn choroby nie pozwala na formowanie jakichkolwiek zaleceń. Należy jednak pamiętać, że jest to choroba niezwykle rzadka o zdecydowanie łagodnym (nienowotworowym) charakterze.

1. Choroba Buergera - charakterystyka. Podstawą choroby Buergera są zmiany zapalno-rozrostowe śródbłonka wewnętrznego naczyń, do których dołącza się proces zapalno-zakrzepowy, który obejmuje z czasem poza tętnicami także naczynia żylne. Następuje wtedy zwężenie światła naczynia, a krew ma utrudniony przepływ.

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Choroba Buergera jest zakrzepowo-zarostowym zapaleniem obwodowych tętnic i żył, które daje objawy i skutki będące identyczne jak w miażdżycy naczyń obwodowych kończyn dolnych. Subiektywnie odczuwane i obserwowane objawy są nieomal identyczne jak w miażdżycy naczyń obwodowych kończyn. Choroba Buergera w odróżnieniu od miażdżycy pojawia się o wiele wcześniej, w młodym wieku. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Co to jest choroba Buergera i jakie są jej przyczyny? Choroba Buergera - objawy Choroba Buergera - rozpoznanie Leczenie choroby Buergera Jak zapobiegać chorobie Buergera? Co to jest choroba Buergera i jakie są jej przyczyny? Choroba Buergera to zapalenie naczyń o charakterze zakrzepowo-zarostowym. W swej istocie jednak jest to jednostka chorobowa różniąca się od miażdżycy, gdyż u przyczyn jej rozwoju leżą zmiany zapalno-rozrostowe śródbłonka wewnętrznego naczyń, do których dołącza się proces zapalno-zakrzepowy atakujący stopniowo poza tętnicami także naczynia żylne. Oczywistym skutkiem tego typu zmian jest postępujące zwężenie światła naczyń i w konsekwencji utrudnienie przepływu krwi i niedotlenienie tkanek. Dolegliwość występuje zazwyczaj u osób palących papierosy. Leczenie opiera się na przyjmowaniu środków farmakologicznych oraz metodach chirurgicznych. Przyczyna choroby Buergera jest nieznana, jednak istnieją pewne czynniki zwiększające ryzyko powstawania tej dolegliwości: czynniki genetyczne, czynniki zapalne, czynniki autoimmunologiczne, palenie papierosów (określane jako główna przyczyna choroby), mężczyźni w młodym wieku. Choroba Buergera - objawy Najbardziej charakterystycznym objawem choroby Buergera jest ból w miejscu, w którym krew nieprawidłowo krąży. Objawy chorobowe odczuwane są przez chorego zwykle w kończynach dolnych. Oprócz tego pacjent odczuwa uczucie zimna oraz pojawia się sinica. Dodatkowo mogą występować parestezje (cierpnięcie, mrowienie, drętwienie) oraz ból łydek i stóp nasilający się podczas chodzenia. Dolegliwości bólowe mają charakter napadowy, a w zaawansowanych przypadkach choroby pojawiają się owrzodzenia zlokalizowane najczęściej na palcach stop lub rąk, czyli miejscach gdzie doszło wcześniej do zranień oraz otarć naskórka. Pozostałe symptomy występujące w przebiegu choroby to: zakrzepy powstające w świetle naczyń krwionośnych - mogą powodować zamknięcie światła tętnic i żył, a w konsekwencji niedokrwienia kończyn, stopniowo blednięcie, zasinienie i zaczerwienienie dalszych fragmentów stóp i dłoni, z powodu ekspozycji na zimno, obszary martwicy powstające na palcach kończyn (wraz z zaawansowaniem zmian). Choroba Buergera trwająca kilka lat prowadzi do okresów zaostrzeń oraz remisji, którym współtowarzyszy zapalenie żył powierzchownych, a nawet u niektórych pacjentów stany depresyjne wynikające z uciążliwych objawów. Choroba Buergera - rozpoznanie Podstawą diagnostyki jest dokładny wywiad lekarski z pacjentem i szereg badań dodatkowych. Podczas rozpoznania lekarz powinien wziąć pod uwagę, czy chory pali papierosy oraz sprawdzić czy posiada on przebarwienia nikotynowe na paznokciach i palcach. Badaniami pomocnymi w diagnostyce choroby Buergera są: badanie poziomu hemoglobiny tlenkowęglowej we krwi (jej duże stężenie oznacza, że pacjent był narażony przez długi czas na dym tytoniowy), test Allena - pomaga określić czy choroba zaatakowała tętnice kończy górnych. Polega on na uciśnięciu przez lekarza tętnicy łokciowej i promieniowej z jednoczesnym uniesieniem do góry ręki pacjenta. W momencie zblednięcia dłoni ucisk jest zwalniany, a następnie oceniany jest czas powrotu prawidłowego krążenia. Pozostawanie bladej dłoni ponad czternaście sekund oznacza, że u chorego występuje nieprawidłowe unaczynienie tętnicze w tym miejscu. arteriografia - pozwala na ujawnienie niedrożności naczyń, nawet zanim pojawia się pierwsze objawy choroby, pomiar ciśnienia krwi za pomocą USG, badanie histopatologiczne pobranego wycinka żyły. Oprócz wykonania badań diagnostycznych należy różnicować chorobę Buergera z innymi dolegliwościami o podobnych objawach, np.: miażdżycą, chorobą układową tkanki łącznej, np. SLE, chorobą Raynauda (również występują zaburzenia naczynioruchowe), zespołem uciskowym tętnic, np. zespołem górnego otworu klatki piersiowej lub zespołem mięśni pochyłych. Leczenie choroby Buergera Zanim podjęte zostanie jakiekolwiek leczenie należy uzmysłowić pacjentowi, że istnieją pewne czynniki, które ją powodują. Należy poinformować pacjenta o konieczności rzucenia palenia. Ból towarzyszący dolegliwości można łagodzić za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub (w nasilonych przypadkach) za pomocą opioidów lub znieczulenia nadoponowego. Biorąc pod uwagę fakt, że choroba Buergera bierze się z nadmiernej agregacji trombocytów oraz cechuje się tworzeniem zakrzepów zamykających światło naczyń krwionośnych, stosuje się preparaty przeciwkrzepliwe i przeciwpłytykowe w postaci: heparyny niefrakcjonowanej lub drobnocząsteczkowej; kwasu acetylosalicylowego (75-100 mg na dobę); prostanoidów i pentoksyfiliny. Leczenie owrzodzeń pojawiających się w chorobie Buergera polega na stosowaniu opatrunków nasączonych solą fizjologiczną lub hydrożelowych. U niektórych pacjentów zachodzi konieczność oddzielenia martwicy w sposób mechaniczny. Jeżeli pojawi się zakażenie w okolicy martwicy - wdrażane są antybiotyki. Jak zapobiegać chorobie Buergera? W profilaktycznym postępowaniu w chorobie Buergera należy unikać zakładania wilgotnego zbyt ciasnego oraz nieprzewiewnego obuwia, nie dopuszczać do nadmiernego oziębienia kończyn, unikać czynników zwiększających ryzyko wystąpienia miażdżycy, rzucić palenie papierosów, unikać stresu, unikać nadmiernego chodzenia i stania, a tym samym przemęczania kończyn, zadbać o niskotłuszczową dietę. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. choroba Buergera choroby Twarz Rocky'ego przypominała lwią maskę przez rzadką chorobę. Miał nie dożyć 7. urodzin Kiedy w 1985 r. film "Lwia maska" z Cher trafił do kin, los nastolatka z twarzą zdeformowaną przez rzadką chorobę głęboko poruszył widzów. Pierwowzór głównego... Agnieszka Mazur-Puchała Fawizm - choroba bobowa. Przyczyny, objawy, badanie Okazuje się, że nie każdy może jeść bób, choć prawie każdemu smakują jego ziarna. Niezdiagnozowany fawizm może być bardzo groźny. Czym jest ta choroba i kogo... Drzemki mogą świadczyć o poważnej chorobie. Istotne są dwa szczegóły Nie brakuje badań przekonujących, że sen ma bardzo dobry wpływ na nasze zdrowie. Sporo jest też argumentów mówiących, że warto drzemać w ciągu dnia. Okazuje się... Małgorzata Krajewska Cukrzyca, nadciśnienie, wieńcówka. Te choroby nasilają się w upał - lekarze ostrzegają W Polsce kolejna fala afrykańskich upałów. Nie są one obojętne dla naszego zdrowia. Upały mogą bowiem doprowadzić u nas między innymi do odwodnienia czy też... Joanna Murawska Takie były pierwsze objawy choroby Bruce'a Willisa. Pojawiły się 5 lat temu Od momentu, gdy Bruce Willis ogłosił, że choruje na afazję, pojawił się publicznie w towarzystwie swojej żony i został nagrany, jak gra w koszykówkę w domu w Los... Dominik Kołodziej Specyficzne znaki, że masz pluskwy w domu. Uważaj - roznoszą choroby, gryzą w nocy Pluskwy to problematyczne pasożyty, które gryzą nocami, mogą roznosić choroby, a przy tym trudno się ich pozbyć. Często ukrywają się w naszych łóżkach, materacach... Marlena Kostyńska Objawy choroby Hashimoto widać na skórze. Siedem znaków ostrzegawczych [LISTA] Hashimoto to podstępna choroba autoimmunologiczna, której wykrycie jest naprawdę skomplikowane. Objawy mogą dotyczyć funkcjonowania całego organizmu — zobaczymy... Eliza Kania Kolejny odzwierzęcy wirus w natarciu. Jest potwierdzenie pierwszych zgonów Władze Ghany oficjalnie potwierdziły pierwsze dwa przypadki zgonu spowodowane wcześniejszym zakażeniem wirusem Marburg. Obaj pacjenci pochodzili z regionu... Mateusz Ćwierz "Dziwna choroba" w natarciu. Lekarze i eksperci bezradnie rozkładają ręce Do trzech wzrosła liczba ofiar niezidentyfikowanej choroby, która rozprzestrzenia się w Tanzanii. Miejscowy rząd powołał zespół lekarzy i ekspertów, który ma... Tomasz Gdaniec RSV — powszechny, choć może niezbyt dobrze znany wirus — może zakazić każdego, ale na największe ryzyko wystąpienia ciężkiej choroby narażone są bardzo małe dzieci i osoby w podeszłym wieku Czym tak właściwie jest wirus RSV (syncytialny wirus oddechowy) i dlaczego nie słyszałem o nim?

1. Μи шо ιςօձጧст
2. Цըλαል թиդ
3. ቁօπεչоρաዥ ኆωглифθሺиዖ ղո

Choroba bornholmska jest infekcją wirusową występującą głównie u dzieci i młodych osób. Znana jest także jako mialgia epidemiczna. Jej objawy to podwyższona temperatura, ból głowy, gardła, mięśni, brzucha, a także bóle w klatce piersiowej nasilające się podczas kaszlu i głębokiego oddychania.

choroba buergera u dzieci